Ομαδική Έκθεση "Tondo"
Ο Εικαστικός Κύκλος Sianti gallery εγκαινιάζει τη νέα περίοδο την Παρασκευή στις 6 Νοεμβρίου 2020 με τη δυναμική έκθεση «Tondo» : Κύκλος-Ζωή-Τέχνη. Σε μία εικαστική πρωτοτυπία 18 σημαντικοί καλλιτέχνες, ζωγράφοι και γλύπτες αποκαλύπτουν ότι η ίδια η τέχνη είναι τελικά εγγεγραμμένη στην ανθρώπινη φύση. Η Sianti gallery προκάλεσε κάποιους από τους αγαπημένους εικαστικούς να δουλέψουν σε μία στρογγυλή επιφάνεια επιτρέποντάς τους να δώσουν έμφαση στο κέντρο της εικόνας. Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αυτάρκειας ή έναν αποχωρισμό από τον περιβάλλοντα χώρο το αποτέλεσμα είναι μία εκπληκτική απεικόνιση των ατελείωτων δυνατοτήτων που περιέχονται σε έναν κύκλο.
*Εν όψει του επικείμενου lockdown στη χώρα μας, η γκαλερί θα είναι ανοιχτή έως τις 22.00 το βράδυ την Παρασκευή 06/11/20 για μια τελευταία ευκαιρία να βιώσουμε την τέχνη από κοντά και να εγκλωβίσουμε μια ανάσα τέχνης σαν ψυχική δύναμη για τις μέρες που έρχονται.*
«Tondo ή “Κύκλος τα ανθρώπεια”» τονίζει ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής της έκθεσης, Μάνος Στεφανίδης σημειώνοντας: « Η τέχνη, όπως εξάλλου και η ζωή, γράφει κύκλους. Κύκλους ατέρμονους, συχνά επικαλυπτόμενους, που άλλοτε ανοίγουν ευφορικά προς το μέλλον κι άλλοτε σβήνουν και χάνονται, λες και δεν αντέχουν άλλο την τελειότητα του σχήματος τους. Ο κύκλος, το τέλειο σχήμα, ο δίσκος της πανσελήνου, που λάμπει απρόσιτος στην ξάστερη νύχτα είναι γεμάτος από συμβολικές αναφορές. Είναι ο κύκλος του χρόνου, η περιπέτεια του ανθρώπινου βίου, η ζωή, δηλαδή, ο έρωτας και η ολοκλήρωσή της, δηλαδή, ο θάνατος. Και βέβαια η τέχνη, αυτό το συνεχές παρακολούθημα της ανθρώπινης ύπαρξης από όταν αυτή δημιούργησε πολιτισμό. Άρα, είναι πάρα πολύ φυσικό αυτό το τέλειο όσο και μεταφυσικό – εν τέλει – σχήμα να προκαλεί τους καλλιτέχνες ώστε να το δαμάσουν, να εγκλωβίσουν μέσα σε αυτό, μέσα στην ιδανική του φόρμα, εικόνες, νοήματα, ιδέες, πάθη της μορφής αλλά και αγωνίες της ψυχής».
Από την πλευρά της, η Managing Director Βασιλική Σιαντή υπογραμμίζει την εικαστική αυτή καινοτομία της Sianti gallery ως εξής: «Θέλοντας πάντα να προσφέρουμε κάτι διαφορετικό στο φιλότεχνο κοινό, σκεφτήκαμε ότι μία τέτοιου είδους έκθεση είναι πρωτότυπη τόσο για τους δημιουργούς όσο και για τους θεατές. Οι καλλιτέχνες, δεχόμενοι την πρόκληση της στρογγυλής φόρμας, ξεκίνησαν να δουλεύουν στα όριά της. Η έμπνευση τους οδήγησε να χρωματίζουν έξω από τις γραμμές αποτυπώνοντας τους συνειρμούς του κύκλου σ’ ένα παιχνίδι με τον ορισμό του tondo. Χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές και υλικά, όπως led φωτισμό, ζωγραφική, κομμένο ξύλο, κέντημα αλλά και γυαλί, σίδερο και ορείχαλκο κάθε καλλιτέχνης έδωσε νέα διάσταση στο έργο του σε μία μη συμβατική μορφή. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό»!
Οι απαρχές του στρογγυλού σχήματος βρίσκονται στην ζωγραφική τέχνη τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης. Με την ανάγκη της δημιουργίας ενός όρου για τα στρογγυλά έργα τέχνης, είτε πρόκειται για ζωγραφικά είτε για γλυπτά, χρησιμοποιήθηκε η ιταλική λέξη rotondo (στρογγυλό) καθιερώνοντας τον όρο tondo (tondi ή tondos στον πληθυντικό). Ο κύκλος, λοιπόν, έχοντας τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα βρίσκει την τελειότερη έκφανσή του την εποχή της Αναγέννησης με τον Botticelli, τον Raphael και τον Michelangelo να προσπερνούν το πρόβλημα της προοπτικής πετυχαίνοντας το αρτιότερο αποτέλεσμα. Ως θετικό σύμβολο της ενότητας συνέχισε και συνεχίζει έως σήμερα να χρησιμοποιείται από πολλούς μοντερνιστές και σύγχρονους καλλιτέχνες. Μερικοί διάσημοι ζωγράφοι, όπως ο ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Monet ή οι πατέρες της avant-garde Κυβιστικής σκηνής, όπως ο Braque και ο Picasso, παράλληλα με τον pop Andy Warhol μαζί με τους πίνακες του Jackson Pollock, ή με την υψηλή γεωμετρική τέχνη του Sol LeWitt δείχνει πως διαφορετικοί δημιουργοί χρησιμοποίησαν το στρογγυλό σχήμα για να καλυτερεύσουν τις παραλληλόγραμμες παραγωγές τους.
Ο Κύκλος, όμως, είναι η ίδια η Ζωή, στην οποία δεν υπάρχουν μόνο τα δύο άκρα, η γέννηση και ο θάνατος, αλλά κι ένα πλήθος άλλων στοιχείων που τη νοηματοδοτούν. Τέτοια μπορεί να είναι η δημιουργία, οι πνευματικές αναζητήσεις, οι φιλοσοφικοί στοχασμοί, οι κοινωνικοί προβληματισμοί, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι θυσίες και η αγωνία του μέλλοντος. Άλλωστε ο Ρουσσώ κατέγραψε εμφαντικά ότι «Ζω σημαίνει χρησιμοποιώ τα όργανά μου, τις αισθήσεις μου, τις ικανότητές μου, όλα τα μέρη του εαυτού μου που μου δίνουν τη συναίσθηση της ύπαρξής μου. Ο άνθρωπος που έζησε περισσότερο δεν είναι εκείνος που μέτρησε περισσότερα χρόνια, αλλά όποιος ένιωσε περισσότερο τη ζωή».
Ακολουθώντας, λοιπόν, οι καλλιτέχνες το φωτεινό διάστημα της ζωής αποτυπώνουν πάνω στον κύκλο κάθε αναπαράσταση του ίδιου του κόσμου αλλά και του επίκεντρου, όπου όλα συγκεντρώνονται και επικεντρώνονται. Ωστόσο, το σύμβολο αυτό υπερβαίνει το περίγραμμά του συμβολίζοντας την πληρότητα του απλού. Αντιπροσωπεύει το άπειρο, που περιέχεται στην τελειότητα της αρμονίας, μαγνητίζοντας το θεατή και ταυτόχρονα διεγείροντας τους καλλιτέχνες να αποδώσουν κάθε έμπνευση με κίνηση, χρώμα και διαφορετικές τεχνικές.
Συμμετέχουν οι ζωγράφοι : Αντωναρόπουλος Χρήστος, Βαλυράκης Γιάννης, Κοντοβράκης Νεκτάριος, Κούκος Δημήτρης, Λάλας Θανάσης, Μπελιβανάκη Λίλα, Παπαδημητρίου Βιβή, Παπαϊωάννου Χριστίνα, Σάμιος Παύλος, Σιάγκρης Παναγιώτης, Σόρογκας Σωτήρης, Τόλης Κωνσταντίνος, Φωκάς Γιάννης, Χανιώτη Δήμητρα, Χαντζαράς Απόστολος
Και οι γλύπτες : Βαρώτσος Κώστας, Γαβαλάς Στέλιος, Σαραντοπούλου Χριστίνα
