Δράσεις

Λίστα Δράσεων

  • Πολύ μακριά (Far Away)

     Πολύ μακριά (Far Away) 

    Πρεμιέρα την Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου και έως τις 30 Δεκεμβρίου στο Θέατρο 104.

     

    Σε μια χρονική στιγμή όπου η βία γίνεται όλο και περισσότερο έντονη και φανερή σε κάθε επίπεδο της ζωής μας, το «Πολύ Μακριά» (Far Away), της Caryl Churchill, γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ.

    Το ευφυές δυστοπικό έργο της Churchill που σόκαρε το κοινό το 2000 όταν δημοσιεύτηκε και παίχτηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο με τεράστια επιτυχία, παραμένει προφητικό και επίκαιρο, καταδεικνύοντας ότι αν ξεκινήσεις πόλεμο βαφτίζοντας εχθρούς σου τους πάντες και τη Φύση, τότε κι αυτοί θα κάνουν το ίδιο.

    Το Cinema Alive και η Ομάδα ΕΝΑ παρουσιάζουν το «Πολύ Μακριά», σε μια νέα παράσταση που ανεβαίνει από 1η Δεκεμβρίου στο Θέατρο 104, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σκλάβου, με τους Σάββα Κοβλακά, Έλενα Παπαβασιλείου, Μαρίτα Τζατζαδάκη, θέτοντας τα αμείλικτα δεδομένα του έργου.  

    Το «Πολύ Μακριά» είναι μια κραυγή αγωνίας για την αυξανόμενη -και συχνά αποδεκτή- βία και απανθρωπιά σε έναν κόσμο που μοιάζει όλο και περισσότερο διχασμένος.

    Απαλλαγμένο από κάθε είδος διδακτισμού, εκθέτει την πιο σκοτεινή και ανησυχητική όψη ενός κόσμου που ίσως να είναι και ο δικός μας…

    Συντελεστές

    Ερμηνεύουν: Σάββας Κοβλακάς, Έλενα Παπαβασιλείου, Μαρίτα Τζατζαδάκη

    Συμμετέχει επί σκηνής 10μελής καλλιτεχνική ομάδα του Cinema Alive

    Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σκλάβος

    Σκηνικά – κοστούμια: Σοφία Βασιλάκου, Άρτεμις Καραγιάννη

  • INSEQS του Δημήτρη Μυτιληναίου

    INSEQS του Δημήτρη Μυτιληναίου

    Από την Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου έως και το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου.

     

    Ένα απομεινάρι κλασικής χορογραφικής σύνθεσης που επιχειρεί να αναδείξει την ομορφιά της αμηχανίας.

    Η ομάδα, αποτελούμενη από πέντε χορευτές/ριες, έναν δάσκαλο καράτε που ενίοτε χορεύει και τέσσερις μουσικούς, ενορχηστρώνει μία φαινομενικά "ακαδημαϊκή" παράσταση -που, ενώ παίζει με όρους θεάτρου ποικιλιών ("variétés"), δοκιμάζει συγχρόνως να αρθρώσει μία ιδιότυπη σκηνική γλώσσα.

    Το έργο δανείζεται τη δομή ενός μαθήματος κλασικού χορού και εκτυλίσσεται με διαδοχικά "νούμερα". Κάθε "νούμερο" φέρει τον δικό του κόσμο, καθένας-μία από τους ερμηνευτές/ριες σηκώνει το δικό του-ης σταυρό και τελικά πίσω από όλα κρύβεται το μπαλέτο. Η-ειδικά γραμμένη για την παράσταση- noise-punk μουσική των Rita Mosss συνοδεύει τους χορευτές/ριες και ξεσκεπάζει την ταραχή τους., διασκευάζοντας μοτίβα από το κλασικό ρεπερτόριο και παρτιτούρες για μπαλετικές ασκήσεις.

    Παρουσιάζοντας μια σειρά «κακοποιημένων» ασκήσεων που εκτελούνται ενώπιον κοινού, (με την παραδοχή ότι το μάθημα αποτελεί την πρώτη χορογραφία που εκτελεί κανείς και άρα το αρχέτυπο για κάθε χορογραφία), το έργο, εν τέλει, επανεξετάζει τον σωρό κρυπτογραφημένων πληροφοριών που συνθέτουν το χορευτικό σώμα και τα είδη βλέμματος που αυτό προσκαλεί.

    Συντελεστές

    Χορογραφία: Δημήτρης Μυτιληναίος